Już w 1979 roku dał się poznać jako kapłan niepokorny wobec władz PRL. W jedną noc, wspólnie z parafianami, wzniosło drewniany kościół na Serbinowie – bez pozwoleń, ale z błogosławieństwem ówczesnego biskupa przemyskiego Ignacego Tokarczuka. Władze zareagowały surowo: 16 razy ukarały go kolegium ds. wykroczeń, a sąd skazał na rok więzienia w zawieszeniu i grzywnę. Mimo to, kościół nie został rozebrany, a 24 czerwca 1980 roku oficjalnie erygowano parafię Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Ks. Józefczyk nie poprzestał na jednej świątyni. Był budowniczym jeszcze trzech: św. Barbary na Siarkowcu, Miłosierdzia Bożego na Dzikowie oraz Chrystusa Króla na Skalnej Górze. Przez 37 lat przewodził serbinowskiej parafii, rozwijając ją nie tylko duchowo, ale też społecznie. Dzięki jego inicjatywie powstały: żłobek Nazaret, katolicka szkoła podstawowa i liceum, hospicjum o. Pio, noclegownia dla bezdomnych, warsztaty terapii zajęciowej i ośrodek rehabilitacji.
W uznaniu zasług otrzymał tytuł „Tarnobrzeżanina XX wieku”, Medal Sigillum Civis Virtuti, a także Order Uśmiechu. W 2001 r. został jednym z laureatów ogólnopolskiego konkursu „Proboszcz III Tysiąclecia”.
Dla uczczenia jego pamięci powstał specjalny utwór „Bogaci duchem”, który można usłyszeć w internecie.
