Tadeusz Szewera nie był tarnobrzeżaninem z urodzenia. Do Tarnobrzegu przybył wraz z rodziną w 1934 roku. Tu rozpoczął naukę w tutejszym Gimnazjum, tu też zetknął się z harcerstwem, którego ideały towarzyszyły mu przez całe życie. Wybuch II wojny światowej zmienia diametralnie życie młodego człowieka, przyspiesza dorastanie. Zostaje jednym z kolporterów „Odwetu” a następnie najmłodszym z zaprzysiężonych, żołnierzem „Jędrusia”. Po zakończeniu wojny osiada w Łodzi, gdzie kończy studia dziennikarskie i rozpoczyna pracę w łódzkiej rozgłośni polskiego radia. Pokłosiem dziennikarskiej pracy jest publikacja „O Szekspirze, lwie czarnym i wąsach Reymonta”.
Zafascynowany historią polskich pieśni wydaje antologię „Niech wiatr ją poniesie”, która doczekała się trzech wydań, w tym jednego tarnobrzeskiego. Kilkanaście lat później Szewera wydaje kolejną antologię, tym razem poświęconą pieśniom walczącej Warszawy. W swojej pracy dziennikarskiej nigdy nie zapomina o wojennym czasie spędzonym w lesie. Już w 1956 roku publikuje na łamach tygodnika „Po prostu” tekst o „Jędrusiach”. Prezentowane na wystawie materiały to przede wszystkim publikacje książkowe Tadeusza Szewery, artykuły zamieszczane w prasie, oryginalne konspekty audycji radiowych, jak również zdjęcia oraz materiały dokumentujące jego wszechstronną działalność, osiągnięcia i zasługi, także dla miasta Tarnobrzega.
Wystawa przygotowana została w ramach tarnobrzeskich obchodów „Roku Rodziny Szewerów”. Zgromadzone dokumenty pochodzą z prywatnych zbiorów oraz własnych Biblioteki.
