W Polsce Dzień Dziecka Utraconego obchodzony jest od 2004 roku, z inicjatywy organizacji wspierających rodziny po stracie. Jego symbolem jest niebiesko-różowa wstążka, która przypomina o prawie rodziców do pamięci i żałoby. W tym dniu w wielu miejscach organizowane są Msze św., spotkania terapeutyczne oraz symboliczne pochówki, podczas których odczytywane są imiona dzieci zmarłych przed narodzinami. To chwile pełne emocji, które pozwalają rodzinom wspólnie przeżyć ból straty i uczcić pamięć swoich pociech.
Każdy rodzic, który stracił dziecko, potrzebuje wsparcia i zrozumienia. Szczególnie ważna jest pomoc dla mam, które często przeżywają ogromny ciężar emocjonalny i potrzebują otoczenia empatią oraz profesjonalnym wsparciem. W Polsce funkcjonuje wiele fundacji i organizacji, które oferują pomoc psychologiczną, grupy wsparcia oraz możliwość rozmowy z osobami, które przeszły podobne doświadczenia. Nie zapominajmy, że sięgnięcie po taką pomoc jest w pełni naturalne i potrzebne, aby przejść przez żałobę w zdrowy sposób.
Dzień Dziecka Utraconego to przede wszystkim przypomnienie o tym, że pamięć o dzieciach, które odeszły, jest ważna. To także dzień solidarności i wsparcia dla rodziców – zwłaszcza mam – które zmagają się z ogromnym bólem straty. Każde okazywanie zrozumienia, obecności i empatii pomaga rodzinom poczuć, że nie są same w swojej żałobie.
